Üç çocuklu çocukmuşum
Çayır çimen gezerken
Paslı,talaşlı
Eldivenlerimi
Badem ağacında
Unutmuşum...
Bırakın beyler,
altını,üstünü...
Çekiç havalanmış bir kere
vurdu vuracak çiviye...
Kaldıran sadece aracı..
para dersen, gani gani
yaş başını almış gidiyor...
a benim fesleğen kokusuna
bastonla gezintiye çıkmış
ahmakım;
karganın sesini şimdiye kadar
koyamadıysan düşüncenin
çağırtısına son noktayı...
uğurlayamadıysan
öylede böylede
ilkbaharında aldığın
Biz toprağın hep üstünü
sevdik,yeşil günlerde...
konuk olduk, kelebek
saatlerine kanatlarımızda
yalancı renkler...
Ateş hattında dikleşiyor keder...
Ve keder günde kan taşını
öğütür
Gencecik yürekler...
Kırılmış tohum,
Akşamın yorgunluğunda,
Eve gitme telaşlarında,
Kaldırıma çökmüş
bir çocuk...
Elinde bir top,
siyahtan beyaza akan
yanlıştan doğruya kaçan
acemi tövbekar..
İnat etme.
her gecenin ucunda,
diyelim ki ikizin var
ve senin gibi dişi...
onunda var
iki yüzü...
biri çokça masum
diğeri pekçe şuh...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!