Gece yarısı
Ay yansıtmış hüznünü
Yüzünde ay hali..
Can garip.
Sokak lambaları gölgesi,
kaldırım taşları dayanak..
ağıtlar yakalım
ağlayalım...
yetmedi mi,dövünelim..
kınalı ellerimizde
kara mendiller,
Her günüm sabır kalesinde
voltalarda...yeninin tadı yok..
Ah, bir yol üstünde
Geçmişe iz sürebilsem
Avunsam eskimiş emek
Çitleriyle,
Ah çekerim gençliğime ah...
Rüzgar gülüm ellerimde
alkışlarım yarım kalmış...
hangi tepenin zirvesi
gördüğüm,
sizin koşup kaptığınız...
duygularına zincir vurdun,
attın gündelikçi zamana
gözlerinde yüreğine gözü kara
nasıl olsa..
geceleri dem çekiyormuşsun
damarlarına.
şimdi,
bedeni sessiz dingin,
ruhu serzenişte.
gök uzak, güneşi görmeye.
toprak sipere daha yakın
adamlar var,
etiket üstlerinde de
ruhları kaydıraklarda
kafaları kaypak...
adamlar var,
özü sözü bir
akasya kokulu
hafif bir esinti düştü ya akşama
ademoğlusun canın aşk ister...
aşk gelir bir akşam üstü,
şımarık,götürü...
sonra o aşkı,sevda sanırsın
yüreklerde yine hüzün dolu
gördükçe buğday başaklarının
rüzgarlara,fırtınalara terk edilişlerini
tam da;
güneşin renklerini toplayıp,
bahar esintilerinde türküler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!