penceresinde
yüzü kalmış...
yarı çıplak topuklarında
ıstırap...
yükün farkında olmalı
terk edilen toprak....
burada ben,tam senim.
sen ise orada
gerçekten ben misin?
beyaz bir çizgi üzerinde yalpalamadan yürümek...
hoş görmek gerek ardında ki karayı...
sen gerçekten sen
sana değil bir kez,bin kez
evet derim inan..
dudaklarım alışkın
evet-e
kulaklarımda hep duymak ister;
ortalaması olmayan,
bugünlerde
ne bir,iki,üç...diye
ciğerime doldurduğum
sigaralardan..
ne de saat başı içtiğim
koyu kahvelerden değil
ne zaman başımı dik tutmaya çalışsam
ayaklarımın altına çiziliyor nafile yokuşlar..
ne zaman bir somun ekmek ellerime değse
aklıma düşüyor,
ölümün satın aldığı,kadere kesilmiş biletler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!