Nasıl da dolu dolu yaşamıştık,
O güzelim günleri;
İnan sende bulmuştum,
İçten,sıcak sevgiyi.
Her şey pembeydi sanki,
Esiyor enginlerden bir yalnızlık rüzgarı,
Teselli etmektense arttırıyor efkarı.
Dinse artık bu rüzgar hiç kahır çektirmese,
Yalnızlık deryasında hasret kaldım gülmeye.
Ne zaman diner bilmem esen bu acı rüzgar,
Hasta olmuş yatıyorsun,
Sen şifa bekleyerek.
Geçmiş olsun derim sana,
Ben sevgiler göndererek.
Geçmiş olsun,geçmiş olsun,
Geçiyor bak yine,
Bir kuğu gibi.
Süzülüp gidiyor,
Açık denize!
Dinlemez ne lodos,
Sevgiden,şefkatten,
Dostluktan yoksun,
Kırıldı bu kalp,
İlgi bekliyor.
Yoksun sen yanımda,
Bunca zaman geçti aradan,
Ne aradın,ne sordun beni,
Belki inanmayacaksın,
Hala seviyorum seni.
Seni tekrar görünce,
Kanat açıp sonsuzluğa yol alırken duygular,
Gizemli bir hal alıyor güzellikler güneşin halesinde.
Dans ederken dalgalı saçlar mutluluk rüzgarında,
Her şey hala toz pembe şu umut dünyasında.
Yeni bir güne coşkuyla merhaba derken,
Seninle tanışıp arkadaş olmuştum,
aramızda masum bir aşk doğmuştu.
Aşkımız bir çocuk gibi büyümüş,
Dokunmayın bana dostlar,
Ben bu halimle mutluyum;
Sorunlarım olsa bile,
Yarınlardan umutluyum!
Ah,hemen gelse yarınlar,
Bu akşam yine sensizim,
Her akşam olduğu gibi.
Güneş battı,ay doğmadı,
Hüzün kapladı kalbimi,
Sen güneşim ol,ayım ol,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!