Böyle mi olmalıydı,
Bunca yaşananlardan sonra?
Böyle mi bitmeliydi,
Neredeyse bir hiç uğruna?
Soruyorum,şimdi sana,
Mutlu musun?
Sevgi bahçelerinde,
Açmış bütün çiçekler;
Besler o çiçekleri,
Baş tacımız anneler.
Onlar birer melektir,
Biz ovaları,dağları,
Gölleri,denizleri,
Beraber aştık.
Biz açlığı,tokluğu,
Kıtlığı,bolluğu,
Bakınca bu tepeden,
Mavi,engin denize;
İçim huzur doluyor,
Geliyorum ben dize.
Gel,beraber bakalım,
Aşkı birlikte yaşadık,
Yoksa sen pişman mısın?
Koy tavrını bileyim,
Dost musun,düşman mısın?
Artık böyle yürümez,
Yine çıktı köşeden,
Yar bu yana geliyor;
Bekliyorum burada,
Bunu o da biliyor.
Gel,bekletme yar beni,
Çok uzak diyarlardan,
Hayaller aleminden;
Yine şarkılar söyle,
Yalnız aşktan bahseden.
Su gibi akmadı mı,
Meleğim
Gizemli bir halin var, hayallerde boğuldun,
Kapısına geldin de, gönlümden mi kovuldun?
Böyle derin düşünme,yok ki aşktan ötesi,
Eminim seviyorsun,doğru olamaz aksi!
Mutluluk senin için yerde değilse, gökte;
Bitsin artık bu ayrılık,
Bitsin artık bu hüzün;
Yine eskisi gibi,
Gülsün artık şu yüzün!
Bitsin artık bu özlem,
Anlamadın bir türlü,
Bu ne büyük işkence;
Seni sensiz yaşamak,
Hem de böyle sevince.
Sözlerim yalan değil,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!