ben anlamam mülkiyetten;
ay kimin olursa olsun.
nehirler de korkutur gözümü
bizim eldeki çay vura vura kayalara akar gelir
Çukurova'ya
sen mesela aklımın ermediği bir damlasın...
Ben Kerem Ozan
Bütün ceketlerimin kolları uzun
Pantolonlar ya ayaklarıma toplanır
Ya göbeğimin üzerinde kemerlenir
Kaşınır da tatlı tatlı kalın boynumun ortası
Ne bükülür bileğim ne de yetişir parmaklarım
Deprem/ müstakil acılar…
şubatı şehirlerce severdik
hala sevenlerimiz var
korkanlarımız/ sevmeyenlerimiz…
Deprem/ üst üste, yan yana ve müstakil acılarımız var.
Yıkıldık/ yığıldık
"ölüler yaşayanlardan daha çok çiçek alır
çünkü pişmanlık sevgiden daha çok minnet yükler"
benim annem öldü
gidiyorum, gelmem dedi ve öldü
elini tuttum yapma anam ha gayret dedim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!