12.08.13
Düğünü yaptık dün akşam. Bütün günü eşim yüzünden stres içinde geçirdim neredeyse. Mutlu günümüz kara güne döndü az kaldı. Onlar dün gece uyumadılar. Uykusuzluğa bir de mükemmeliyetçilik eklenince olanlar oldu.
Havanın sıcaklığı ve stresin verdiği hararet yakıyordu beni büsbütün. Markete sığındım su alma bahanesiyle. Cebimde bozukluk yok. Başka bir şey daha alayım diyorum. Karar veremiyorum. Fazla bir şey alsam eve gitmek zorundayım. Bunu ise hiç mi hiç istemiyorum. Camiye çıktım cami serin ama yetmedi abdest tazeledim. Biraz oturdum. Telefon geliyor. Amcam beni arıyor.
Camiden çıkıyorum. Caminin kahvesinde çay içiyoruz. Osman abi de geldi. Namaza geçtik. Otobüs şoförü beni arıyor. Yolu kaybetmiş. Telefonumu vermişler bir de Çene suyundan yukarı git demişler. O da bayır yukarı çıkmış Çınarlıya varmış. Tarif ettim.
Sıkıntı sıkıntı, her şey bana batıyor. Oysa o kadar da dua istemiştim herkesten. Cepten mesaj bile attım bir hayır kurumuna. Olup biteni anlayamıyorum. Birçok cemiyetteki kavganın nedenini bir az keşfeder gibi oluyorum.
bugün anneler günü annem beni unut
evde acılar koynuna yangelip yatmış
inadına giyin sen de mayısa batmış
yürü sokakta çocukların düşü aksın
Hoş bir paylaşım bence...
okurken kişileri tahlilinize bayıldım...Yorumlarınıza katıldığımı belirtmek istedim ...Kaleminize sağlık...sevgiyle kalınız...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta