Büyültürsek insanı, bu dünya kadar olur,
Neler varsa insanda, onda da aynısı var,
Kirletme yeryüzünü, belki mükedder olur,
Madem benzer insana, o halde hayâsı var.
Bir ücret istemeden, neler veriyor neler,
Zerzevattan tutunda, çeşit-çeşit meyveler,
Yağmuru seviyorum diyorsun,
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Devamını Oku
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Sevgili Bedri abim İnsan denen mükemmel eser bazen mahlukatın en şereflisi bazende en aşağılığı oluyor.Şiirinizle güzel tesbit yapmışsınız. Sizi kutluyorum Selamlar
İnsanın doğasında olan nankörlük ve vurdumduymazlık el ele verince...
Kaleminize sağlık sayın Adaklı... Kutluyorum.
İnsanoğlunun, kendine sunulan bu yaşam deryasına karşı, üstelik de, teknoloji geliştikçe artarak süren nankörlüğüne, gafletine karşı, hâlâ ona hayat veren bir tabiat düzeni var.
Çünkü onu bize lutfeden Yüce Rabbimiz...
Öyle güzel anlatmışsınız ki Bedri bey...
Şiiri ve sizi gönülden kutluyorum,
Saygılarımla efendim,
Ünal Beşkese
Bu şiir ile ilgili 13 tane yorum bulunmakta