Yüzen Fener Şiiri - Kasım Kobakçı

Kabarıyor,
Her şeyin bir fazlası,
Kendine dar gelen bedende,
Tepeden tırnağa köpüklü.
*
Çetrefilli mesele,
Güneş doğacak sanıyor,
Gölgesi uzuyor yokuşta,
Alev alan kâğıtta.
*
Zihni karmakarışık,
Bilmez gördüğünü,
Duyar gözünü,
Yarı yolda kalan at.
*
İşgal eden sular,
Sürekli bir hıçkırık,
Pencerede boğuluyor rüzgar,
Korku seli gürülder.
*
Taşkınlar,
Yalanların sesini boğar,
Gerçekler susuyor,
Yüzen fenerde.