YUSUF, YUSUF…!
Harmanlarda dolanırdı tek başına
Yusufçuk kuşu;
Uçarlardı ağaçlardan ağaca
Öter dururlardı Yusuf, Yusuf diye, diye
Gün geldi gurbet ellere uçtu
Neşe ile ızdırapla,
Düşünce ile dolu iken,
Tükenmez ezalar içinde,
Ümitler, tereddütler geçirirken
Kederler içinde yoğurulurken
Mesut olan,
Devamını Oku
Düşünce ile dolu iken,
Tükenmez ezalar içinde,
Ümitler, tereddütler geçirirken
Kederler içinde yoğurulurken
Mesut olan,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta