Yusuf Tuna Şiirleri - Şair Yusuf Tuna

Allah büyüklenen kimseyi sevmez,
Gönlü toprak ile olan kazanır.
Büyüklenen kimse dert bulur savmaz,
Gönlü toprak ile olan kazanır.

Hakkı seven kimsenin alnı aktır,

Aşık olan kimse kendinden geçer,
Gönül sevgiden uzaklaşıp kaçar.
Hilal sevgiyle kollarını açar,
Gökteki ay yıldızına hasret.

Güneşi gören yüzümüz kurudu,

Gece puslu lambada yanan ateş,
İsinin ızdırabı var içimde.
Akşam karanlığında yanan baykuş,
Sesinin ızdırabı var içimde.

Güneş batınca doğrulur yerinden,

Yaradan’ın lütfu ile buluşup,
Peygamberin sünnetine alışıp,
Allah’ın rızası için çalışıp,
Gayemiz İslama hizmet etmektir.

Kur’anı kendimize örnek alıp,

Ramazan çıkmadan önce,
Fitreyle zekatını ver.
Bir an evvel verin bence,
Fitreyle zekatını ver.

Bana ne demeyin aman,

Dağlarda keçi güder kaval çalar,
Fethiye yörüktür yörükçe yaşar.
Çadırı kendisine mesken kılar,
Fethiye yörüktür yörükçe yaşar.

Çobanlıkla günleri gelir geçer,

Ağlamaktan artık görmüyor gözüm,
Çığlığın sesinde kaybolan benim.
Korlu ateş gibi yanıyor özüm,
Çıranın isinde kaybolan benim.

Sevgi güzel ama yanılıp şaşma,

Işığı gönlümün sevdası benim,
Geceyi şafakla böler düşlerim.
Ayın ışığı ile parlar tenim,
Geceyi şafakla böler düşlerim.

Yıldızsız geceler sevdasız kalır,

Buhur kokusuyla mübarek günler,
Geçmişi yad eder dua okurum.
Söylediklerimi bilenler anlar,
Geçmişi yad eder dua okurum.

Onları andıkça yüreğim yanar,

Gez dolaş şöyle güzel memleketi,
Sen cennet gibi bir vatan görürsün.
Bu toprak bizlerin kemiği eti,
Sen sevgiyle kalbi atan görürsün.

Düşman olan kimseye karşı durur,