Yusuf Tuna Şiirleri - Şair Yusuf Tuna

Dağlarda keçi güder kaval çalar,
Fethiye yörüktür yörükçe yaşar.
Çadırı kendisine mesken kılar,
Fethiye yörüktür yörükçe yaşar.

Çobanlıkla günleri gelir geçer,

Ağlamaktan artık görmüyor gözüm,
Çığlığın sesinde kaybolan benim.
Korlu ateş gibi yanıyor özüm,
Çıranın isinde kaybolan benim.

Sevgi güzel ama yanılıp şaşma,

Işığı gönlümün sevdası benim,
Geceyi şafakla böler düşlerim.
Ayın ışığı ile parlar tenim,
Geceyi şafakla böler düşlerim.

Yıldızsız geceler sevdasız kalır,

Buhur kokusuyla mübarek günler,
Geçmişi yad eder dua okurum.
Söylediklerimi bilenler anlar,
Geçmişi yad eder dua okurum.

Onları andıkça yüreğim yanar,

Gez dolaş şöyle güzel memleketi,
Sen cennet gibi bir vatan görürsün.
Bu toprak bizlerin kemiği eti,
Sen sevgiyle kalbi atan görürsün.

Düşman olan kimseye karşı durur,

Şu gönül içinde senin sevdan var,
Ekmeğimde sen varsın,aşımda sen.
Aşkın ile ey mahsun bakışlı yar,
Hayalimde sen varsın,düşümde sen.

Şefkatle kucaklayıp yatır beni,

Galu Bela'da söz verdin,
Hakka verdiğin sözü tut.
Hakkın cemalini gördün,
Hakka verdiğin sözü tut.

Yaratıcıyı bilmiştin,

Ey gönül tasa çekip sakın yanma,
Allah’ı sevenleri bulsak yeter.
Bir Yunus Emre olamayız amma,
Onun gibi hak yolda olsak yeter.

Levh-i mahfuzda olan kalem gizli,

Hakka gönül verip bağlanmışım ben,
İman ehli olanlara eyvallah.
Hakkın aşkı ile dağlanmışım ben,
Hakka bağlı kalanlara eyvallah.

Elbetteki Yüce Mevlamız Kadir,

Bir gün namaz kılan biri Mecnuna:
Ne beni gördün ne selam verdin der.
Mecnun; Leylanın aşkıyla görmedim,
Hak aşkıyla beni nasıl gördün der.