Yusuf Ter Şiirleri - Şair Yusuf Ter

Mevsimler kavgalar içinde
Ağlarken göz yaşını bıraktı
Kederleri acıları kucaklayan
Geride bıraktığımız bir mevsim daha
Laleler boynunu eğmiş dağda
Karların yağmasını bekliyordum

Yaylalarda koyun kuzu buluştu
Ergen kızlar gençler bağa alıştı
Tarlalarda bu yıl herkes çalıştı
Ne güzeldir benim köyüm görseniz

Navruz açtı nergiz açtı gül açtı

I


Gözler boş bakıyor hayata
Silip atamıyor hayalinden
Yollar uzun

Miskin mısın nesin kulak ver dinle
Neden geliyorsun nefretle kinle
Sırtına vurayım kalın bir palan
O yükün altında inleha inler

Kalkmış aydınlara laflar atarsın

Adam Mesih olacaktı vazgeçti
Rakıyı bıraktı bak suyu seçti
Gitti tenhalarda gizlice içti
Kendince dedi ki buna mucize

Eziliyor yoksul insanlarımız

Bu gün gece önümüz karanlık
Dudaklarımda mırıldanıyor
Ayın ve yıldızların ışığı
Suyun akıntısı ıslık çalıyor
Karanlığın üstünü bulutlar örtmüş
Kulaklarıma bir şeyler anlatır gibi

Mecnun olup ben de çöle düşmeyim
yanıyor yüreğim yanıp pişmeyim
garibim yollarda kalıp şaşmayım
bir merhamet eyle halime benim

nere gitsen gelir seni bulurum

Konuştukça ince sesi
Serin gelen bir nefesi
Ne de çabuk serpilmiş
Selvi boyu Meryem kızın

Meryem adı aklım aldı

Mutlaka Serçe, konar bir dala
Kalamaz sonsuzca havada
Dinlenmek,
Beslenmek
Ve
Üremek için

Mahkuma neden
Mahkumsun denmez
Olmasaydı içeri girmez
Aşkından mahkum
Sevdasından mahkum
Sevdiğinden mahkum