Uçamaz yürekten ördek yaralı
Gönül sevdası var sıra saralı
Yanar can canana içi varalı
Ahmet Kayaları unutamayız
Türkülerin Şah Turnası şahanı
Namaz kılıp, Allah derler.
Helal bilmez, haram yerler.
Meydanlarda, yalan söyler.
Vekil saldım, şu meclise.
Ceplerinde, mühür taşır.
İnsanlıktan nasibini alsaydı
İnsan olup değerini bilseydi
Müslümanlık sakal ile olsaydı
Uyuz keçi bile Pir'e dönerdi
İbadetle niyaz kılda olsaydı
Yıldızlara kenetlendim
Aşık olmak için
Seni arzuladım yalnızlığımda
Paylaşmak için
Çırılçıplak gençliğim
Yokluk sofrası kuruldu
Fakirlikte direndim
Bakıver gözlerime
Gözler doyurur mu seni
Çıplak kalsa da beden
Ne hücre ne de volta
Gökyüzünde mavilik
Yaşamında özgürlük
Kör olmana
Gerek yok
Mahkum
---Oy şu kapının kolu
…hayatımın ince
……çekilmez yolu
…………gözlerim dolu,dolu
…………….kapısı kırılmış
………penceresiz
Gözlerine bakmak doyasıya
Gençliğimin geleceği gibi
Yolların biteceği hasretti
Sonbaharda dökülen gazel
Savrulan yapraklar gibi
Ocağımda kaynayan aş
Sana senden başka dost yoktur
Soyup sövdükleri gerçekmiş
İnsan oğlu çok nankördür
Soyup sövdükleri gerçekmiş
Kapıyı örtüp ayrılırken
aynaya baktım
'Yaşlanmışsın' dedim, kendi kendime
Sevilmedim, sevgi görmedin ki
Başın eyik sığındığın kuytularda
Karanlık mı karanlık dar sokaklarda
KIRBAÇLAMAK DÜNYAYI
İlk bakışta Yusuf Ter’in öyküsü bildik bir serüveni anlatıyor gibi; ücralardaki “bizim köy”lerden birinde doğmuş Ter, yoksulluk ailesiyle birlikte onu yaban ellere savurmuş, hasret, baskı, yoksulluk, çileler üstüne çile O’nu Düş ülkesinin ezgilerine vurmuş, oradan da duygul ...
DOST YUSUF
“Güzel insan Yusuf Ter’e”
Yıllardır hep doğru yazdığım için
Nedendir hep beni suçlarlar Yusuf
Düzenin hilesin sezdiğim için
İdama bizlerden başlarlar Yusuf
Şöyle düşünürüm olan çok acı
Tilkiye vermişler krallık tacı
Bu düzende meyve veren ağacı
DOSTUM YUSUF TER
1970 de Kozanlı’ nın, İmranlı Köyünde Dünyaya gelen Yusuf Ter, küçük yaşta babasının işi gereği İsviçre’nin Basel kentine gider. Bu göç esnasında eğitimini de İlkokul dördüncü sınıfta bırakır bir daha okula devam etmez. Fakat, İlkokulu bile bitiremeyen Yusuf Ter, boş durmaz, ...