Yusuf Işık 3 Şiirleri - Şair Yusuf Işık 3

Taşa tohum ekilmez
Toprak taşa
Sıvanmaz imiş
Yaprak gövdeye
Söz dile asılıyken
Göz

Çocuklar
Yaşamın hır güründen uzak
Bir ayak topunun peşinde
Koştururlarken umarsız
İzlerken bile
Basar bir heyecan

Güz geldi
Hazan çöktü
Ağacına toprağına
Kurdu kuşuna
İlle de insanına
Bekle ha babam bekle

Suskunluğum
Sana değil
Kahkahasında boğulmadan
Şakıdığım
Ey azgın nehir
Gökyüzü

Demli bir çay
Alır götürür beni
Uzak diyarlarda
Yaşanmış
Puslu bir akşamda
Gözyaşı dolu

Bir kez
Boyun eğersem
Kellem asalar
Verdiğim sözden
Dönersem
Dara koyalar

Kaçtığım kavgaların
Çektiğim sevdaların
Sanığıyım
İlmek boynuma
Dolanı dolanı
Zor ederken

Çığlıkların
Uykuları böldüğü zamanda
Daha
İlk ışık
Kurşuna dizilmemiş
İlk su

Düşlerim yaprak dökümünde
An be an
Rutubet kokuyor
Yosun kokulu
Evler gibiyim
Sanki de

Yar der
Yarayı açık tutar
Dost deyi
Kavgalara
Bağrın açar
Sevda diye