Hangi yüzle çıkarız karşına,
Bu kadar ağır vebal ve günahlarla...
Gelsek bakar mısın yüzümüze....
Islanmasa bile seccadelerimiz,
Ahlarla...
Eyvahlarla...
Gel deme gene
Ki içimde yeşermesin taze baharlar
Deme gel…
Feryat etmesin suskunluklarım
Hazır dinmişken fırtınam, karım
Çağırma beni derinden…
Gitmek gerek bazen...
Yükte hafif yürekte ağır ne varsa
Almadan yanına.
Yorgun bırakan gece karanlıklarında
Kırgınlıklarını bırakmak gerek...
Yokluğunda yorulmak yeter
Yıkık bir duvarın dibinde...
Hayatın en dip yerinde...
Gariban bir Anadolu çocuğu...
Gelmeyecek mutluluğun hüznü yüzünde...
Gülmeyen talihine ağlamakta...
Doğmadan kaybettiği büyük sınavlar,
Ey Erken Açan Çiğdem ve Menekşe...
Gönülden Gönüle Cemre Düşünce...
Ahirinde Gelen Sevdayı..
Ve İlk Baharı Müjdele...
Ey şair gönlüm…
Şiir sebebim
Bir selam gönder bana
Hasretinden yana yana
Tükenirken günlerim
Uzatacak ömrümü,
Çocuklardık…
Yalın ayak baldırı çıplak…
Anadolu’mun bir ücra köşesinde doğan
Güneş yanığıydı tenimiz
Saçlarımız da kesikti hep
Çünkü…
Dalgalar...
Sabaha Kadar Kuru Bir Gürültüyle Döver Durur...
Korkutur Sakinlerini Sahilin...
Sonra Gün Işır...
Güneş Gösterir Yüzünü...
Ve Her Şey Durulur...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!