Şiir tadında olsun gecelerim ve sen.
Bir tüye benzesin tel tel saçların.
Nefti ağaçlarda bir sendin yükselen.
Semaya uzanıversin bırak ağaçların.
Maviye boya saçlarımı deniz suyuyla.
Gözlerimde yaşlar kurudu akmaz,
Gece çöktü hani nerede yıldızlar?
Acılar gölgem gibi peşimi bırakmaz,
Neredesin ey gönlümdeki bahar.
Sen gittiğin gün dünyam karardı,
Her zamanki gibi buluşmuştuk o yerde.
Birkaç dakika öylece durduk.
Yaprakların çıkardığı hışırtıdan başka ses yoktu etrafta.
Göz göze gelmekten korkuyorduk.
Kelimeler çoktan bitmiş,
Konuşacak bir şey kalmamıştı.
Bir gece ansızın gel anneciğim.
Uyut kucağında beni bir çocuk gibi,
Her yıldızdan güzel anneciğim.
Ben sana muhtaç Yusufcuk gibi.
Yanıma gelerek fısıldayıp bir hece,
Gelen en büyük rahmet annemin sevgisidir.
Kulağımda musiki, can annemin sesidir.
Gözlerinden bir ışık geliyor ta derinden,
Bu ışık bana gelen, annemin busesidir.
Gözlerindeki perde kalkıyor ince ince.
Aynalarda görüyorum o hercai gözleri.
Ağlayıp kurumakta olan gözlerimdesin.
Kıskandırdığı sürece gözlerin denizleri,
Bil ki sevdiğim her daim sözlerimdesin.
29–08–2007
Baharın ortasında zemheri içindeyim.
Acep kalbim kardelen gibi kışlamalı mı?
Parmaklaklar ardından kurtulan mahküm gibi
Her şeye yeniden baştan başlamalı mı?
19-06-2011
Bir dilek tuttum bugün.
Gönlümün bahçesinde.
Bir taht kurdum içine.
Kalbimin köşesinde.
Aldım sazı elime.
Hani çıkmaz sanırsın sabaha gece,
Gökyüzünün maviliğini kıskanırsın.
Açamazsın perdeyi aydınlıktan önce,
Bakamazsın gözlerine öleceğini sanırsın.
Aslında kendinden korkarsın.
Her gece rüyalarımda gördüğüm kadın,
Aşk bir acılar ağıymış meğer.
Sorarsan bunu da nereden çıkardın,
Bir aşık kadar ağlamıyor gökler.
01-11-2010
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!