Kutuplardan bize doğru yaklaşmakta bir felâket,
Yurdumuz da çölleşiyor bu kötü sona işaret…
Sağırlaşan vicdanlara dert değil dünya umarı,
Küresel çapulculara vız gelir doğa şamarı.
Ağalarım, Paşalarım, ilçelerim, illerim,
Analarım, Bacılarım, beldelerim, köylerim,
Çağalarım, balalarım, hanımlarım, beylerim,
Sitem kendimize, sözüm ortaya:
Yakamıza balçık nerden bulaştı? ..
Başımızda çuval da neyin nesi,
Sine hûn, gözler bungun, derbederlik diz boyu,
Bakışlar çisentili, gam savruğu yâr, yaran;
Diriliş soluğuna yetmez olmuş can suyu,
Kök çınarın umudu, tufan emsal bir boran...
İç burkan serzenişim ruhları karartmasın!
Sevgi yoksuluyduk el aça geldim
Birazcık muhabbet dilensem, çok mu?
Kapılar kapandı düşlerimize,
Yağmurun önünden çilensem, çok mu?
Sabır taşı çatlar oldu, bu menzilde kalan olmaz;
Vakt erişir, dost yetişir, aşkı meşke salan olmaz...
Dünyalık tek servetimiz kadavra beden diliyle
Can pazarına dökülsek, üste versem, alan olmaz...
Arafın berisinde çekmiş özlem yükünü;
Nefsini köz eyleyip yakmış mecaz mülkünü
Ve canan tuğlasından aldığı teyemmümle
Arındırmış ruhunu yarınsız vuslat günü...
Helal bir iş ararken uğru kapısı çaldı;
Nezaket eşiğine nobranı dünür saldı;
Susmanın erdemini lafazana sordu da,
Hoşgörü mihengini bağnazdan ödünç aldı.
Dostlara yol bulsa türkü bulağı,
Tanbur perde tutar, cura şenlenir;
Taştan ses duyar da gönül kulağı,
Tezeneye inat, özden demlenir...
Çifte su dövsem havanda, hiçlik çeliğimi büker;
Amuda kalksam tavanda, zemin avazıma çöker...
Başka bir iklime sefer eylesem
Anılar peşimden sökün etmekte;
Coşa gelen divânımla,
Yom vereyim imânımla:
An bu andır anlayana,
Devran bu devran,
Han'ım heeyyyy!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!