Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
bu şiiriniz SÜLEYMAN DEMİREL in bir sözünü aklıma getirdi. bırakın yürüsünler yollar yürüme ile aşınmaz. kutluyorum sizi şiir tadında kalın.
Yolllar tozlu çünkü insanlar menfaatlerine düştüler,manevi değerlerini yitiriyorlar,kendi içlerinde güvensizler,yollar tozlu olmaya devam edeceğe benziyor Sn:Çoban,duyarlı yüreğinize saygılar sunuyorum.
Yola bizi anlayanlarla çıkıyoruz ama yolun ortasında kaç kişi kalıyor yanımızda...Sorun giderek daha çok anlaşılmak yerine giderek daha az anlaşılır olmakta.
kaleminize sağlık sayın Mehmet Çoban....
Meşhur bir söz vardır malumunuz
'Keyfiyet değil kemiyet önemlidir'diye
Küçücük bir elmas parçası ile tonlarca
kömür alabilirsiniz. halbuki ikisi de
karbondur. İhlaslı ve candan olanlar, az da
olsalar diğer samimi olanlara sevgilerini
verip paylaşsalar yeter de artar bile. Ama
gene de mahrum kalmaktalar çünkü güven kalmamış.
TEBRİK VE TEŞEKKÜRLER
yolun açık olsun usta,,tebriklerle
Bu şiir ile ilgili 15 tane yorum bulunmakta