Körelttikçe körükledi hırslar ve hınçlar.
Sufi Tanrının ışığında neyini çalar.
Kartlar açık oynadı derviş.
Pirler sofra kurmuş, yaşama sevinci kaybolmuş.
Hiçlik mertebesi tevhitten vahdeti vücuda bir yolmuş.
Söylenen yere gelirim ama bundan gelirim ne demiş.
Kendini gerçekleştirmiş bir kehanet.
İdamdaydı hisler ve odamdaydı cennet.
Dünyaya indi sevgi.
Aslında hırsların ana nedeniydi kendi.
Oğlunun adını para koydu, peşine takılsınlar diye.
Boş ver acıları, düşünme dünyayı gelişine gel işine.
Önce imrenildi sonra iğrenildi.
Önce taçlandı sonra taşlandı.
Önce ıslandı sonra uslandı.
Ah aldı ahmak, yasal küfürler savurdu yüze.
Et beyinli, veremedi duygularını ne yaza ne güze.
Aklı olanların fikri yok, fikri olanların aklı.
Çocukluğumu geri ver Tanrım diye haykırdı.
Neden birçok inançta intihar en büyük günahtı.
Onu bir ben böyle sevebilirim, intihali imkansızdı.
İnsanlardan tiksinir hamam böcekleri, gerçekler mestur.
Cesur ol, korkma çünkü kötüler tahmininden de cesur.
Muhammet Bora Candan
Kayıt Tarihi : 27.3.2020 19:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
