Erir saatler mum gibi bakışırken gözlerimiz
Gün solar göz bebeklerimizde zamansızca
Öpüşürken kızıl hareler uzak ufuklarda gizliden
Süzülür ağırdan avuçlarımızdaki tatlı sıcaklık
Üşür ruhum yokluğunda bürünür koyu karanlığa
Düşsü bakışların hala göz kırpsa da uzaktan
Sessizliğinde suskunluğunda saklıdır ayrılık
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
