Hüzünlerimi yapıştırıverip gözbebeklerine
Yüreğinden öpebilir miyim okuduğun her satırımda,
Attığın her umutvari adımda,
Duyduğun her hüzünvari seste.
Görmediğini bildiğim her güzelliğini,
Acısını dayanlımaz ağırlığını hayatın
Çıkardığımda karşına
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta