Gün battı tepelerin ardından
Kan rengi yavaş yavaş.
Tuttu zalimliği evrenin
Şafaktan en uzak yerde
Siyah bir mezar gibi
Bekleşirken önümde.
Boğucu akşamlardan
Acılı bir hıçkırık,
Boğazın sularında
Kan damlaları vardı.
Kapanırken ellerim
Tükenen umutlara,
Tesellim düşün dolu
Doğurgan baharlardı.
Gün battı tepelerin ardından
Kan rengi yavaş yavaş.
Yeşil çimenlerde çiğ,
Rüzgarda barut kokusu vardı
Umutsuzca başladı
Yüreğimdeki savaş.
Kayıt Tarihi : 22.3.2008 17:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!