Ne tuhaftır! On iki ay titredim.
Üşüyen ben değil, yüreğim çıplak.
Cemre düştü, cemre ile gel dedim.
Gelen kırlangıçmış, ısınan toprak.
Hala donmuş, taş gibidir iç yağım.
Hala çalı çırpı, şu gönül bağım.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta