Yüksel Nimet Apel Şiirleri - Şair Yüksel ...

Senin benden benden beni alışın
ne ilk ne de son olacak sevdiğim
bitmedi ki sözüm var diyeceğim
galu belaya mı kaldı sarışın

senden uzak çürür gider bu ten de

Görünürüm kaybolurum

bir gün Yusuf
bir gün Kenan
yabana bile can
cana can olurum

Bir el değmiş
bir göz değmiş
gölgesi düşmüş bir sevinin

birinden vefa
öteki sanki biraz ıslak

Ne zaman ki sana aitleri kuşandım o zaman sen oldum
o zaman işte ben
ben oldum

müjgan’ın ne zaman arşa yükselseydi figanı
canımın canı ah

Şimdi ben susuyorum sen konuş haydi söyle
şadeden dil insanı yadeden dil insanı
haydi sen konuş şimdi anlat canların canı
özlediğim iklimim baharım ah ilkyazım
şimdi ben susuyorum sen konuş haydi söyle
söyle özlemedin mi özlemem demiştin yar

Şeytana pabucunu ters giydirecem
ben gemim batmışken
tahliye sandalına
kendimi zor atmışken
son anda
o da binmez mi

Gökyüzü yorganımız çimenler yatak olsun
serpilsin gülüşüyle kızıl bir gül anında
yağsın yıldızlar bir bir başımıza taç olsun
oynaşsın hücrelerin hayat bulsun kanında

çağlayanlar çağlasın dağlar selama dursun

Bir bahçedeydik hakim bey
adam çayına beş şeker attı
ay da vardı
ay şahit

sonra adam daldırdı kaşığı bardağa

'Uçun kuşlar uçun memleketime'
rüzgârlarla selam ilettim yare
sorun yarim selamı mı almış mı
selamımı dostlarımız almış mı

ayrılınca yüzümüz hiç gülmedi

Selviler

Göklerle tanışmış ağaçlar alabildiğine uzanmış
selvi selvi arz-ı endam etmekteyken
büyüük bir koruluktayız