Yüksel Nimet Apel Şiirleri - Şair Yüksel ...

Selviler

Göklerle tanışmış ağaçlar alabildiğine uzanmış
selvi selvi arz-ı endam etmekteyken
büyüük bir koruluktayız

Bil ki seni tamamen unuttuğum gün
sana yarın olacak bana ise dün

dün akşamdan yatırdım hadi şansına
unutmuşum şimdiden sen şu an öldün

Korkularımı alır koynuma yatardım
dışarda yağmur yağardı- korkularım büyürdü
sen büyürdün

yağmurlarla beslenirdi aşkımız
tabiat ananın kucağında

Ve diyince
daha çok söylenecek laf vardır
ağzı açık bir mağaradır ve
gir içine gör kendini
tersinden okursan ev olur
dışı seni içi onu yakar

Ahmet
babayan rahmet

şimdi bu ne
tiyatroya mı merak sardı
bunu da yazmayıverse ne vardı

Ben senin çocukluğunun ellerini öpüyorum
biraz çamurlu da olsa
korkma tasalanma
alnıma komam
telaşlanma
sen ki şimdi kocaman yetişkin biri

Denizimin suları çekilmiş gibi
suskun ve dargın
artık met cezir’i de yok grileşiyor günden güne
üşüyor dalgalarım köpüklerim de
koskoca okyanus’um
haritadan silinmiş gibi

Uykum gece gece
kaçıp gitmiş
yalınayak

üstünde gecelik

Gün bitmedi henüz vakit pazar
Şiir yol üstünde mevsim bahar
Dalda gülün goncasını
Vurmasaydı dolu

Açacaktı bu sabah

İçinde Kars kaşarı
nefis sıcak bir kumpir

ne yapmalı bu kaşarı
doymayan aç kurt gibi