Derya deniz doldu taştı
Çare olmaz susuzluğa
Utanacak yüz kalmadı
Alışmışız arsızlığa
Ac olanda doyan da bir
Gözüm yoktur yükseklerde
Al İstanbul senin olsun
Her an başın girer derde
Al İstanbul senin olsun
Huzur var doğduğm yerde
Yaşın geldi geçti amma
Hala evcilik oynuyorsun
Çocukluktan kurtulmadın
Hala evcilik oynuyorsun
Büyümeyecekmisin sen
Bilmem niçin koşuyorum ardından
Ne yollar usandı ne deli gönül
Sevdan ile ölüyorum derdinden
Ne tabip usandı ne deli gönül
Bit umutla bekliyorum yolunu
Ezrailin kastı mı var
Oda gider garibana
Felek sillesini vurdu
O da yeter garibana
Yiyecek aşı olmasa
Güzelliğin huri olsa ne yazar
Başlar ağrılarda candanda bezer
Dilersin Allah tan hayırlı mezar
Fani dünya senin olsa ne çare
Tapma dünyanın şatafatına
Güneyimiz kan ağlıyor
Dertler yürekler dağlıyor
Çocuklar öksüz kalıyor
Biz bunun farkında mıyız
İnsan insana kıyıyor
Dokunmayın bayrağıma
Bu bayrak için ölmüşüm
Sahip çıkın toprağıma
Bu toprak için ölmüşüm
Bu vatan mirastır bize
Damatları severiz şımarmayasın
Nazlı kızımızı ağlatmayasın
Verdiğin sözleri unutmayasın
Sabaha değil mezara kadar
Ekmeğin aşın helalden olsun
Yüce dağ başında kara bulutlar
Tükenmez bitmez güzel umutlar
Çare bulunmazsa yaşanır dertler
Dökülür yaprağın kırılır dalın
Doğsada güneş ısıtmaz seni
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!