Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Param varken derdin kalesin kale,
Sana uyup düştüm bu kötü hale,
Nimetini teptin kör hele, hele,
Yetti dağıttığın toplanamazsın
iNSANIN KÖTÜSÜ İŞTE BÖYLEDİR:
PARAN VARKEN SANA KUL KÖLE...
PARAN BİTTİ Mİ HADİ ÇÖPLÜĞE...
OYSA İNSANIN İYİSİ DAR GÜNDE BELLİ OLUR. ŞİİRİN MUHATABI ARAMIŞ BU SİTEMLERİ ALİ KARDEŞİM. KUTLARIM İÇTENLİKLE. NİCELERİNE...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta