Yüce Mertebe Şiiri - Kasım Kobakçı

Her tercihin, bir hesabı var,
Bu ağırlık, omuzu ezer,
Kurtuluş umudu yok,
Ruhum, daima bunu sezer.
*
Uykuyu feda edersin,
Huzuru geride bırakırsın,
Yolunda, tek başına kalırsın,
Zirveye, ancak böyle varırsın.
*
Gülüşümü verdim, bu uğurda,
Gözyaşıyla öderim borcumu,
Bu benim kendi seçimim,
Terk etmem, bu sarsılmaz duruşumu.
*
Kefareti bizzat canımdır,
Bütün varlığım armağandır,
Başka bir çıkar yol bilinmez,
Alınan bu son karardır.
*
Büyük hedefin, harcı ağırdır,
En değerli varlık, feda edilir,
Gönül hanesi, talan olur,
Başarı, böyle elde edilir.
*
Bu acının gönüllüsüyüm,
Kendi yangınımı, ben seçtim,
Hiçbir şikayetim yok,
Bu zehri, bile isteye içtim.
*
Elde edilen, o yüce mertebe,
Verilen kayıplara değer mi?
Tüm bu yitirilenlerin izi,
Vicdandan bir gün silinir mi?