Yorulur insan...
Gün yorar,
Mevsimler yorar,
Hayat yorar,
İnsanlar yorar...
Yorulur insan nefes almaktan,
Yorulur insan konuşmaktan,
Yorulur insan susmaktan...
Yorulur insan yarım kalmaktan,
Yorulur insan yamalı hayallerden,
Yorulur insan cam olup karılmaktan...
Yorulur insan mesafelerden,
Yorulur insan bir adım yoldan,
Yorulur insan ufka dalmaktan...
Zararım yok kârdayım aslında,
Riya kokan gönülleri gördükten sonra…
Sabri Ceyhan
Kayıt Tarihi : 18.10.2025 01:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!