Gitmeyi bir türlü bilemedim, inzivaya çekilip kendimi dinlendiremedim.
Nehirler çağlarken, güneş her gün doğarken yoruldum diyemedim.
Oysa çok yorulmuştum gecenin karanlığında mumla dost aramaktan.
Hayat tiyatrosunda ben perde açtıkça başka perdeyle karşılaşmaktan.
Yoruldum artık ve haykırıyorum: Korkmuyorum son perdeyi açmaktan.
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta