Yoruldum Şiiri - Nihan Yüzel

Bugün bir sayfayı daha yırtıp attım hayatımdan
Ve gülümsediğim tüm fotoğraf karelerindeki bakışlarını
Ve seni erkek yüreklim
Ve seni
...
Öyle uzak kokar ki yokluğun umutlarıma
O kadar asidir ki bakışlarım
Ve sen o kadar yalnızsındır ki
Anlatma yaşadıklarını
...
Bu hüznüm gidişine mi?
Yoksa yalnız kalışım mı?
İnan ki bilmiyorum
Bilmiyorum artık
...
Bir iki damla ağlıyorum arada bir
Nerde olduğunu bilmiyorum düşlerimin
Ve kiminle
...
Bakışlarını topladım dün gece hayatımdan
Ve sevişini
Karanlıksın
Kopkoyu bir yalnızlığın var yüreğimde
Tüm kapılarını kapattım seni sevmelerimin
Hiçbir ışık yanmaz artık yüreğimde
...
Sonbahar düştü gidişinle gözlerime
Kuru yapraklar gibi sararıp soldu hayallerim
Birkaç gülümseme sığdırdım hayatımın eski karelerine
Senide geçmişe karaladım artık
Hiçbir umudum kalmadı geleceğine
Yaşlandı tüm duygularım
Yoruldum
...
Nerelere gittin yüreğimden habersiz?
Ve gözlerimden
Uzaklara mı yar oldun
Ondan mıdır yıkılışım,
Ondan mıdır kahroluşum
...
Dönme erkek yüreklim
Hiç dönme
Yitik bir sevda artık bendeki
Her gece sızlatan yüreğimi
Ve ağlatan
...
Yalnızım
En çokta sensiz
Yoruldum...