Yine bir Yorgunluk üstümde, elimde kalem yazmaya başladım ansızın. Derin bir oh çekiyorum yazarken bu satırları, korkuyorum gelen varmıdır ki? benimle bu dibsiz kuyunun derin karanlığında buluşmaya. Yüreğimin yarasını benimle taşımaya. Ruhum kararmış hiçkıra hıçkıra bağırıyor sesini tüm dunyaya duyurmaya çalışıyordu çaresizce, çırpınıyorum neden diye soruyorum ama yine bir cevab bulamazken. Savruluyorum bir sağ bir sola tutunacak bir yer bulurmuyum diye .. bulduğum yerde mutlu olurmuyum diye...
'Aman gelme' dedim, bak geldin işte
Dünyaya meylin var, 'beşer'sin bebek
Bir bilsen dünyamız neyin nesidir
Ayırır ağzını işersin bebek.
Kimisi su katar içtiğin süte
Devamını Oku
Dünyaya meylin var, 'beşer'sin bebek
Bir bilsen dünyamız neyin nesidir
Ayırır ağzını işersin bebek.
Kimisi su katar içtiğin süte
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta