Ülkemiz üzerine kara bir bulut gibi çöken amansız felâketi ve yitirdiğimiz canları unutmamız mümkün mü? Biz de 1. sınıf öğrencimiz Yoncayı Adapazarı Depreminde yitirmiştik. Hâlâ içimiz yanıyor ve yaralar sarılabilmiş değil. Bu şiir YONCAmızın aziz ruhuna ithaf edilmiştir...
Yoncamız bir melek idi
O daha bir bebek idi
Okulda kelebek idi
Gerçekten uçtun mu Yonca?
Vuruldu bir uçurum derinliğinde
Yaylada bir seherin serinliğinde
Avcıdan yarasını gizlercesine
Çığlıgını gömerek devrildiginde
Vuruldu ciger parem kanlar içinde
Devamını Oku
Yaylada bir seherin serinliğinde
Avcıdan yarasını gizlercesine
Çığlıgını gömerek devrildiginde
Vuruldu ciger parem kanlar içinde




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta