Bakmadım güllere bülbül ordadır
Aşığın aşkını sezebilirim...
Kalmadı kelamım söz yok dilimde
Sorgusuz sualsiz sevebilirim
Bakışların yağıyorken gönül evime
Ben bende kalamam ölebilirim
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta