9 Haziran 1963 Razgrad/BULGARİSTAN
Ne rüzgâra dökebildim, ne toprağa gömebildim,
Düş misali, ezgi misali, aklımdan aktın gittin,
Bütün cihan dondu sanki.
*
Taş gibi bekliyordun ötede, boşluğuna tutunmuştum, sezmeden,
Bekledikçe büyüdün, çağırdıkça küçüldüm,
Ömrü parmaklarıma doladım, gülüşüne bıraktım.
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta