her akşam trenler geçer Ankara ya doğru,
ben biçer istasyonunda,
kendi halince mahzun
garip bir kişi
trenler ışık ışık,insan dolu,
gözlerinde destan destan,
okunur Anadolu.
çan eğrisi tersten işlemekte
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Devamını Oku
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim