Yolcu Şiiri - Murat Halıcı

Üstüste çıkmış cücelerden ibaretim
Bakmam bu yüzden boy aynalarına
Baş aşağı sarkmış sorular
Aranma sesimde
Sesim boş tuval

Şapkamdan ben çıkarım hep
Hiç alkış alamadım bu yüzden
Parmaklarında oynatır beni
Güneş güzel havalarda
Bir rüzgarı eşelerim bazen
Ne aradığımı bilmeden

Bir tohumum göğün koynunda
Bu yüzden çabuk uzar heveslerim
Oysa cansuyum ölüm
Gel de çık işin içinden
Ne çoğaltır ne azaltır beni cümlelerim
Niyetimken uçmak
Bundan hep sendeleyişim

Ketum bir bilgedir hayat
Yine de kendime bir şeyler iliştirmeye çalışıp
Ayrılmam kapısından

Aynı yolun yolcusu değil hiç kimse
Aynı yolda bile

'Ateşle Mühürlü' kitabımdan