Yolcu Şiiri - Raşit Evşen

YOLCU
Rüzgarın savurduğu gazeller arasında,
Bir dağ yamacında yorgun düşmüş,
Bir çalı ile konuşur gibi
Ürkek bakışlarıyla bir garip yolcu.
Elinde yok bir torbası,bir azığı.
Kendini bırakıvermiş,
Aklına gelmez açlığı, tokluğu
Menzile yürüyen bir garip yolcu.
Ulaşmak için tek başına,
o’nun rehberi şah damarında
Yolunda diken ve döndüren olsa da,
Ayakları kanlar içinde,bir garip yolcu.
Bastığı yerleri bir görebilsek,
Ayağının acısını bir duyabilsek,
O’nunla gülüp,ağlayabilsek,
Varlığın sahibine çağıran bir garip yolcu.
R.EVŞEN