Yolcu Şiiri - Ali Özkan Asafoğulları

Memleketimde küçücük bir otogar
Etrafı çevrim çevrim dağ
Dağlarda menengiç ağaçları
Dağlarda renk renk anemonlar
Patlangıç çalıları..
Fundalıklar…

Az ötede deniz
Denizde balıkçı kayıkları
Ve martı çığlıkları
Havada iyot kokusu
Mevsim sonbahar
Memleketimde yağmur
Arada çamur dokusu

Bana yollar göründü
Sahnede yine hüzünlü
O buruk oyun var
Birazdan başlar
Herkes oynar rolünü
Sarılışlar...
Sızlanışlar...
Ağlayışlar...
Bu yüzden sevemedim hiç
Soğuk geldi ayrılışlar...

İskenderun’da küçücük bir otogar
Etrafı çevrim çevrim dağ
Amanos sırtlarında yaban mersinleri
Amanos sırtlarında ekşi sumaklar...
Çakalnergis, Müşkülüm, Ağlayan gelin..
Gecenin karasına
Sevenin yarasına
Hüzün katan bir yağmur...

Memleketimde küçücük bir otogar
Gitmem gerek sevdiğim
Otobüs beklemede
Sevdiğim gitmem gerek
Sıra, vatan borcu ödemede...

İstemem üzülme sakın!
Üzme beni de
Unutma ki
Her ayrılığın
Vuslatı var bir de
Gitmem gerek sevdiğim
Namus borcu bekler beni...
Sevdiğim gitmem gerek
Gerekirse
Vatana can ödemek...

.................

Şimdi nöbette, devriyedeyim yar
Botlarımın altı çıtır çıtır kar
Vatan borcumun bitimine
Beş ayım var
Anımsayı verdim;
Çıkılan bu yolun
Bir başlangıcı var
Memleketimde küçücük bir otogar
Etrafı çevrim çevrim dağ
Amanos sırtlarında
Dağ çiçeği korusu
Çiğdem, Sürincan, Ağlayan gelin…
Havada keskin iyot kokusu
Mevsim sonbahar
Memleketimde yağmur
Arada çamur dokusu
Sislere rağmen hatırlıyorum
Anılar.. ahh.. Anılar...

İskenderun’da küçücük bir otogar
Garda harekete hazır bir otobüs var

Otobüsün camında
Yağmur damlaları ve buğu
Otobüsün yanında
Gözleri ıslak,
AĞLAMAKLI BİR KUĞU...

Ankara 13 Aralık 1999