Yol Ver Dağlar Yare Gideyim..! !

Yaşamadık insan gibi biz aşkı
Yol ver dağlar yol ver YÂR’e gideyim
Çektiğim çileler boyum’dan aştı
Yol ver dağlar yol ver YÂR’e gideyim

Bir ömür eyledik boşuna berbat
Sonra diyeceğiz inan’ki hey’hat
İstersen kaldırıp bir köşeye at
Yol ver dağlar yol ver YÂR’e gideyim

Yâr gönlüm’de açan gonca çiçeğim
İzin verde şurdan n/olur geçeyim
Yâr doldursun ben badeler içeyim.
Yol ver dağlar yol ver YÂR’e gideyim

Menekşeler gibi boyun büktürme
Gözlerim’den sağnak sağnak döktürme
Çok hasretlik çektim daha çektirme
Yol ver dağlar yol ver YÂR’e gideyim

Der DURAK’ım gözde kalmadı ışık
Ne yana yürüsem yolum karışık
Olamadım kaderimle barışık
Yol ver dağlar yol ver YÂR’e gideyim

Durak YİĞİT
Gönüllerin Şairi
KOCAELİ