Uçsuz bucaksız
Bozkırları gezerken
İnsanların yaşadığını hissederim
Kuraklıktan, kesilen ağaçlardan
Tertemiz havayı koklarken
Oksijeni bol, yeşilliği bol
ben aşkı bir üveyikten satın aldım,yaşım onaltı
o zamanlar bakır rengindeydi dağlar
daha şıvan düşmemişti böğrüme
daha deli deli esmemişti ruzigar
kalbim acıya düşmemişti
sanırdım bütün ırmaklardan koşacaktım
Devamını Oku
o zamanlar bakır rengindeydi dağlar
daha şıvan düşmemişti böğrüme
daha deli deli esmemişti ruzigar
kalbim acıya düşmemişti
sanırdım bütün ırmaklardan koşacaktım
harika bir şiir
güzel bir çalışma, güzel bir doğa sevgisi, ve güzel bir şiir
Çoban abim sizi kutluyorum
Yol serisinin bu ilk şiiri diğerlerin de de gezintime devam edecegim Saygılar sunarım
Dünyayı acımasız tahrip aden ey ahmak kendi bindiği dalı kesen zalım insan, azıcık aklın varsa onuda kendinden başka bir canlya bak ki ibret için yeterde artar.Belki ozaman zararsız bir mahluk olabilirsin.BOZULMAYAN DÜNYAYI DÜŞÜNMEK BİLE BANA MUTLULUK VERDİ .Tebrikler.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta