Yolculuk...
Yol...
Yolcu...
Yine bir menzile doğru yol alıyorum. Kaldığım belki de başladığım belki de bitirdiğim yerden devam etmeye doğru bir adım daha atıyorum.
Gönül bahçesiyle zihin toprağına ekilecek tohum, dikilecek fidanlar var.
Güz bu sene misafirliğini kısa tuttu. Büsbütün veda etmese de kapının eşiğine vardı, yakında müsaade ister, ayrılır.
Bahârı karşılamak için hazırlık yapmaya başlamalı. Elleri boş gelmez elbet. Heybesinde mutlaka biraz hüzün, biraz sevinç bulundurur. Biz de rızkımızda ne varsa baş, göz üstü ederiz.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta