bütün öğretmenlere saygım var.öğreten ve eğiten kutsal varlıklar.ama yoksulluk o kadar kahır ki.bilirsiniz,öğrenciden birşeyler istenir.bir 23 nisandı.Ankara oyunları oynanacaktı.bu oyuna uygun giysiler istendi.bulamadık öğretmenim.hayır giysiyi değil.giysiler,çıkrıkçılar yokuşunda çok vardı.ama biz parayı bulamadık.ve ben seyircilerin arasında arkadaşlarımı seyrettim.dayanamayıp eve kaçtım ve ağladım.
Siz isterdiniz öğretmenim
babama söyleyemezdim
bilirdim
paramız,ancak
yakacağa ve gıdaya yetecek
..
Kardaşım Mehmet Baki’den cevap alamayınca ikinci kez şu destanı gönderdim.
Cennetin şöhreti diyorlar taha
Senin kıymetine biçemem baha
Düşmüşüm feryaday Figanı aha
Akan çeşmim yaşın silemiyorum.
..
Tarihe yazdırdık adımızı altın harflerle,
Bir devri kapadık birini açtık Cumhuriyetle,
Anıyoruz Mustafa Kemalleri,her an minnetle,
İşte böyle çocuklar,el eleyiz milletle,
Bu kutlu bayram 23 nisan ile.
Yoksulluk sarmıştı yurdu,dört bir yanından,
..
Gecelerle paylaştım hasretimi.
Gömdüm gecelere isyanlarımı.
Düğüm düğüm boğazım da özlemim.
Karanlığa ışık gibi gözlerin.
Dikkat et.!
Ahh..Gönlüm,
Bilinmeze yolluyor hayırsız seni..
..
Kadınım,
Karanlıklardaki yalnızlığın,
Hayalkırıklığın, hüzünlü gözyaşların,
Bedeninde kanayan yaralar,
Yüreğinde dinmek bilmeyen derin sızılar,
Cephede şehit düsen kocan,
Ellerinle toprağa verdiğin yavrun,
..
Hastalik,dan ölmüs garip babasi
Bir hasta yavrusu yasli anasi
Hayatini yikmis yokluk belasi
Ömür boyu yemis yigit gardasim
Satilanlar hepsi bir yalan atmis
Namusu ugrunda gözü kararmis
..
Birileri benim ceza çekmemi istediler
Bilemediler ben hep çekmekteydim.
Bilemediler ben hep cezalıydım...
Onlar rahat olsunlar ve huzurlu
Ben hep ölüydüm zaten.
Bu dünyayla karışıyordum
..
Ayaklarımda ayaklanma yorgunluğu
Parmaklarımda yılların ağırlığı
Yüreğimde yoksulluk
Gözlerimde boşluk var
Merdivendeki sessizlik
Evimdeki kaos
Baş parmağımdaki acı
..
Seni şımartmışlar bir kere.
Sana karşı düşündüklerime ihanet ettim.
Bayan ukala sen git değerlerinle savaş.
İstemiyorum artık senin gözlerini
Bakmıyorum o yeşil gözlerine
Kimse bakmasın bundan sonra...
Senin üzdüğün kadar yoksulluk bile üzmedi.
..
Ayırdılar bizi birbirimizden
Tamda geçmişken kendimizden
Ayırdılar birkaç kelimeyle
Bir ana sütü dediler
Bir soyadının lanetli sahiplenmesinden
Kopardılar
Canımızı yaktılar
..
Söyle ne istersin daha benden
Verdiklerim vermediklerimden az
Nesnelerin dünyası bu kaybolduğumuz
Ellerini dokunmasan olmaz
Konuşmayalım öyleyse....
..
Usta bir ressamın fırçasındanmı,
İyi bir şairin kalemindenmi,
Yosa hünerli bir parmaktanmı.
Çıktı bu hazin yol,bu yazı.
Ne büyük bir mimarki,
Bu yolun krokisini çizen.
Tutturmuş türlü bir düzen.
..
Kirli kırık halinle yürüyordun önümde
Kim bilir kaç yaşama tanıksın
Sen çığlığın ötesi,
Ben akseden sesi
Ülkem! ahvalin bu.
Bir yanın göç göçebe
Bir yanın yangın yeri
..
Bir degil, bin degil, elli bin olu can,
Yuz binlerce hane, ekmek kapisi viran.
Ya Malik ul Mulk, ya Kahhar,
Ya Hakim u ya Cabbar!
On binlerce hasta, sakat
..
Param malım yok ki yapsam hesabı
Cebimde metelik suyunu çekti
Epeyce unuttum bakkal kasabı
Çocukların canı koyunu çekti
Göresin yumulur çoğu şaraba
Kimisi alır son model araba
..
Bir anı anlatımıdır çocukluğum
her yer top alanı, her yer çim saha adeta
yerlerde sürünürdüm,
üstüm başım toz toprak, dizlerim kan/revan..
yüzümde en ufak bir acı izi yok...Mutluydum/mutluyduk..
anılarda saklıdır çocukluğum,
uçarı sevinmelerim, haşarı çocukluğum..
..
servetim sazımdır sermayem sözüm
tükenecek gibi değildir sızım
aşıklık yoksulluk alnımda yazım
Edim diye bilir bilenler beni
bin dokuz yüz altmış dokuz yılında
Çankırı'nın Çatalelma köyünde
..
Bir çift güvercin uçurdum,
Bir elim havada kaldı,
bir elim yüzümde.
Boynumu bükerek.
Onlar kanat çırparken özgürlüğe
Ben bir kez daha haps oldum.
Gözlerimi kapatıp, gidişlerini seyrettim.
..
Doğduğumdan beri hüzne bulandım
Çileme bıçağı sürdüm kesmedi
Dünya harmanımda dert höbeklendi
Çileme bıçağı sürdüm kesmedi
Bollukta yaşarken emsal yaşıdım
Kireçle, çimento, demir, taşıdım
..
Bir nefes fazla almak için çekilen azap
Kopar halkalarından,kurtulur bir solukta.
Zamanın tellerinden ses vermez olur mızrap
Issızlaşır sonsuzluk ülkesi mezarlıkta.
Ömür denen testiye doldurduğumuz çile,
İnsanları hiç sayıp o ettiğimiz hile;
..
gözün çıksın yoksulluk
dilin kurusun
duygularım ölmeden
zemheriyi geçirip
ulaştıracak mısın
ilkyaza
ne kadarı kaldıysa
..
Dünya çalkalanıyor. Orta Doğu Coğrafyası da hepinizin bildiği, gözünüzün gördüğü gibi kan gölü. Bizim ülkemizde bu hainlerden ve bunların alçaklıklarından üzülerek söyleyelim ki nasibini alıyor. Mezhepler arasında birlik ve beraberlikten yoksun bir İslam Dünyası var karşımızda. İslam Dünyası, diğer dinlerde ki ve ateist milletlerin dolduruşu ile birbirine düşmüş durumda, bir bölünmüşlük yaşanıyor. Oysa ki bu çok mezheplilik Rabbimiz olan Allah cc.'nin Kur'an da işaret ettiği ve hiç de hoşa gitmeyen bir durumdur.''Bölük bölük bölünmeyin sonra gücünüz azalır zayıflarsınız.'' buyurmuyor mu Rabbimiz. Ama kim okuyor ki hakkıyla onun Kur'an-ı Kerim de yazdıklarını? Kim dinliyor ki Hazreti Peygamberin zamanında ümmetine yaptığı nasihatleri, kim?
İlimden yoksun, bilim üretemeyen bir İslam Dünyasının varacağı yer yokluk, yoksulluk, fakirlik, kargaşa ve hüzün dolu günler olacaktır bundan sonra. Ne yüzle gelecekler birbirine düşen bu İslam Devletleri yarın bir yer de yapılacak İslam Konferansı Toplantılarına. Şu an da Orta Doğu Coğrafyasında bir sürü İslam Devleti emperyalist ülkelerin kuklası durumunda ve kuklalık durumundan da pek rahatsız olmuşlar gibi görünmüyorlar. İpler kimin elinde, diye bir soru sorduğunuz zaman, az çok yaşananları takip edenler de şöyle bir düşünmeliler ''Dünyanın en büyük silah şirketlerine sahip devletler hangileri acaba?'' İşte bu sorunun cevabı bu cümlenin içinde gizli; hatta gizli bile değil aşikâre, gün gibi ortada...
Dünyaya ayar vermeye kalkan, tüm dünyayı kendi emelleri doğrultusunda dizayn etmeye kalkan süper güçler de bir gün gelecek, oldukları yere çökeceklerdir. Varsın bu gün onlar kuklacı durumunda olsunlar. Bu gün kukla gibi görünen devletlerinde kendini bilen, vatansever, aklıselim sahibi insanları sabredip de seslerini çıkarmıyorsa, mutlaka bilsinler ki taşları bile çatlatacak sabırları vardır, lakin sabrın sınırları da zorlanırsa, gün gelir sabır taşları da çatlar...
..
15.03.1921Talat paşanın ölümü
Devrimin, kurtuluşun ruhunu temsil eden,
Bu uğurda canı pahasına başını öne eğmeden,
Öksüzlük, yokluktan sadrazamlığa yükselen,
Nemrut Kürt Mustafaca idama mahkum edilen,
Yoksulluk içinde iken Ermenilerce öldürülen,
Talat paşaya allahtan rahmet diliyorum.
..
Çoğu zaman rastlamışsınızdır televizyonlarda, kadın erkek bir sürü insana yapılan kamera şakalarına. Gençlikte gülmek için seyrederdim yani ''Ekmeğin elden suyun gölden'' koka kolanın bakkaldan alındığı zamanlarında diyeyim de siz anlayın. Hayat acısı ve tatlısı ile bir bütün. Şu anda ülkemizde açlık sınırının çok altında paralar ile geçinmeye çalışan yüz binler ile ifade edilen sayılarda insanlar var. Bunların kimisi yaz kış sokaklarda, parklarda ya da bankaların otomatik makine kulübelerinin, telefon kulübelerinin içinde geceyi geçirmeye, yarına ölmeden ulaşabilmeye çalışıp çabalıyor...
Hayat bize her şeyi yaşatarak öğretiyor. Acı çekiyorsunuz, yoksulluk çekiyorsunuz zamanında, daha sonra eliniz bollaştı mı maddiyatın da önemli olduğunu ama bunun yanında insanın manevi yönünün zenginliğinin de göz ardı edilmemesi gerektiğini anlıyorsunuz. Hem ne demişler ?'Paradan başka harcayacak hiçbir şeyi olmayanlar dünyanın en fakir insanlarıdır.''
''Defolsun gitsinler o ışıklarda ellerinde bezler ile cam silen çocuklar.'' Tamam, gitsinler gitmeye de, bir de gidecek yerleri, yatacak yerleri yoksa anneleri babaları terk edip gitmişse. Atalarımız ''Uzaktan davulun sesi hoş gelir.'' derler. Fakirlik çekmeyen, çocuklarının da kendilerinin de bir eli yağ da bir eli bal da olan, varlıklı insanlar, o garibanların halinden anlayabilir mi?
..
