şimdi sensizliği yaşıyorum varolmanın tadamadığı şehrin dar sokaklarında..
Bir ölümün rüzgarı esiyor esiyor sinsice,bir senin,,
İkisi arasında sıkışıp kalmış kuytu bedenim
Sensizken ölümü düşlüyorum çünkü,
Ölümsüzken sessizliğimi..
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta