Her şey kırık dökük,
Her şey paramparça tüm düzlemlerimde.
Her yer adressiz bir meçhul,
Her yer çıkışı olmayan bir labirent.
Her saniyesi kırık cam parçası üzerinde yürüdüğüm,
Her saniyesi zehirli bir iğne damarlarımdan vurulduğum.
Ağır bir karanlık vurur iç kıyılarıma,
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta