Gök bulutlu, ruhum senden kaplandı
Hüzün gözlerimden akıyor bozbulanık.
Ruhum sıkılıyor sensizliğin bu sehrinde
Karabasan gibi çöküyor "neden/siz",liğin üstüme
Dönüp dolaştığım yerler sonunda hep sana çıkıyor
Kalmaya mecalim tok, beni duyacak bir arif yok.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık



