yokluğun bana neler etti bir bilsen
önce saçlarımı döktüm, yastıktan topladım
sonra yemekten tükendi tırnaklarım
acısından hiçbir şeye dokunamadım
avucuma alıp kalemi
binlerce şiir yazdım
perdeleri çekip odanın
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta