Kör bir bıçak gibi yokluğun
Hücre hücre kanatıyor içimi
Dağlanıyor yaram en onulmaz yerinden
Efsunsuz bir iksir gibisin
İliklerime dek işlemişsin
Yitiriyorum kendimi
Ölümü bile özletiyor yokluğun
ben aşkı bir üveyikten satın aldım,yaşım onaltı
o zamanlar bakır rengindeydi dağlar
daha şıvan düşmemişti böğrüme
daha deli deli esmemişti ruzigar
kalbim acıya düşmemişti
sanırdım bütün ırmaklardan koşacaktım
Devamını Oku
o zamanlar bakır rengindeydi dağlar
daha şıvan düşmemişti böğrüme
daha deli deli esmemişti ruzigar
kalbim acıya düşmemişti
sanırdım bütün ırmaklardan koşacaktım
Böyle umutsuz bitince şiir ne söylenir.İşte ben onu bilemedim.Tebriklerimle...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta