Yokluğun; anası olur tüm yoklukların
Çekilir hayat sahnesi perdeler iner
Bir dem açsa da güneş, hayalinle
Ardından karanlıklar ruhuma siner
Yokluğun; alır benden tüm zenginliğimi
Gönlümü çaresiz fukara bir yetim kılar
Bizi kandıran o şarkılar, o mavi gece
O sıcaklığı beyaz ellerin, o ilk bakış
Sebepsizliğin sebep olduğu şafak vakti
O çok sevmek gecelerde o çaresiz aldanış.
Uzayan saçlar, alnında avuçlarımızın
İste o, insanin bir yerde, aşka boyun eğmesi
Devamını Oku
O sıcaklığı beyaz ellerin, o ilk bakış
Sebepsizliğin sebep olduğu şafak vakti
O çok sevmek gecelerde o çaresiz aldanış.
Uzayan saçlar, alnında avuçlarımızın
İste o, insanin bir yerde, aşka boyun eğmesi
